به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نسیم قم، یک سال از آن روز میگذرد که خورشید فروزان مقاومت، در خون خویش غروب کرد و آسمان لبنان ستارهای بیبدیل را از دست داد. اما چه غروبی بود که طلوعی دیگر در دل تاریخ رقم زد.
سید حسن نصرالله، نه تنها رهبر حزبالله لبنان، که شجرهای طیبه بود؛ ریشه در ایمان، تنه در استقامت و شاخهها گسترده در سپهر آزادی ملتها.
او نه تنها رهبری سیاسی، که روحی قدسی بود که ایمان را با تدبیر، و شجاعت را با حکمت درآمیخت.
صدایی که نه در هیاهوی توپخانه خاموش شد و نه در غبار جنگها فراموش. سید حسن، به قامت یک ملت ایستاد و با خون خویش نام لبنان و آرمان فلسطین را بر لوح تاریخ حک کرد.
او مردی بود که با صلابت کلام و آرامش نگاه، ارتشی از ایمان آفرید. مردی که در سنگرها، همپای جوانان مقاومت میایستاد و در میدان سیاست، با حکمت و تدبیر، دشمنان را به زانو در میآورد. و آنگاه که تقدیر، جام شهادت را به دستانش سپرد، تاریخ او را نه بهعنوان یک رهبر زمینی، که بهعنوان «سیدالشهدای مقاومت» بر قله جاودانگی نشاند.
در نخستین سالروز عروجش، هنوز کوچههای ضاحیه عطر حضورش را در خود دارد و هنوز دلهای داغدار، نام او را با اشک و افتخار زمزمه میکنند.
شهادتش، نه شکافی در صفوف مقاومت، که پیوندی ناگسستنی میان خون شهیدان و اراده زندگان پدید آورد. هر قطره خون او، نهالهای تازهای از ایمان در زمینهای بیداری کاشت و هر نغمهای که در رثایش خوانده شد، عهدی تازه برای تداوم راهش
یک سال است که آسمان، ستارهای کم دارد و زمین، دلی تکیهگاه خویش را گم کرده است.
یک سال است که چشمها هنوز به کوچههای بیروت دوختهاند، به امید آنکه دوباره صدای مطمئن و آرامشبخش سید، زخمها را مرهم نهد.
ای سیدالشهدای مقاومت! رفتنت نه تنها داغی بر لبنان، که زخمی بر جان امت اسلام بود.
کوچههای ضاحیه، هنوز از عطر نفسهایت سرشار است و سنگرهای جنوب، هنوز صدای فرمانت را در گوش دارند.
اامروز در فقدانت، دلها چون شمعی سوختهاند و اشکها از پهنه صورتها جاری.
تو رفتی و اما «راهت» ماند.
و این،تسلای دل ماست که هر قطره خونت، نه خاموشی، که افروختن مشعلی تازه بود.
او رفت،اما رفتنش شکست نبود؛آغاز طوفانی بود که ریشه ظلم را خواهد لرزاند.
لبنان، فلسطین و همه سرزمینهای زیر پرچم مقاومت، امروز وارث آن خون مقدساند.
هر سنگر، پژواک صدای اوست و هر پرچم برافراشته، ادامه نگاهش.
شهادت سید، نه پایان مقاومت، که عهدی تازه برای نسلهاست؛ عهدی که تا آزادی قدس شریف ادامه خواهد یافت.
او در خاک آرام گرفت، اما در جانها خروشید. و اکنون هر فریاد «لبیک یا نصرالله»، سندی است که دشمن را به زوال نزدیکتر میکند.
سید حسن،در خاک آرمیده است؛ اما اندیشه و خونش، در رگهای امت اسلام میتپد.
او با شهادتش به ما آموخت که مردان خدا میروند، اما راهشان ماندنی است. امروز هر فریاد آزادی، انعکاس صدای اوست و هر پرچم برافراشته مقاومت، سایهسار نام جاویدانش.
سلام بر تو ای سیدالشهدای مقاومت؛ تو که رفتی، اما روح بزرگت، چراغی شد برای فرداهای روشن این امت.
رضا تلخابی کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی و روابط عمومی اداره کل بیمه سلامت استان قم
