به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نسیم قم، عباس جعفری در گفتگو با نسیم قم با اشاره به چالشهای زیست محیطی استان اظهار داشت: قم به واقع یکی از استانهایی به شمار میرود که تقریباً تمامی بحرانهای محیطزیستی را میتوان در مساحت کوچک در آن مشاهده کرد و می تواند به عنوان یک پایلوت آموزشی جهت بررسی و تحقیق به علاقهمندان علوم مدیریت سرزمینی و محیط زیستی معرفی شود.
کارشناس محیط زیست استان قم افزود: در استان قم می توان معضلات و مسائلی که یک منطقه کویری با آن مواجه هست از جمله طوفانهای گرد و غبار و بیابان زائی، فرونشست، افت سطح آبهای زیر زمینی، کسری تجمعی وحشتناک مخازن آبی تا بحران خشک شدن تالابهایی همچون مره و حوض سلطان و دریاچه نمک و تخریب زیستگاههای ارزشمند حیات وحش در یک کریدور بین المللی پرندگان مهاجر را مشاهده کرد.
عضو هیئت اندیشه ورز بسیج مهندسین تصریح کرد: در قم بدون توجه به ظرفیت برد اکولوژیکی منطقه و غفلت از مسائل برنامهریزی محیط زیست شهری با یک تراکم غیراصولی مواجه هستیم که روز به روز بزرگتر میشود و شهرکهای صنعتی آن را احاطه کرده است.
وی ادامه داد: این تراکم غیراصولی بار شدید آلودگی، تخلیه پسماندهای ویژه و فاضلابهای صنعتی خطرناک را در سطح استان به جا می گذارد و در فاصله کوتاهی مناطق کوهستانی جولانگاه دلالان و زمین خوارانی شده است که برآیند آن را در حفر چاههای غیر مجاز، ویلا سازی و تخریب مراتع ارزشمند پشتیبان این سرزمین مشاهده می کنیم.
جعفری با اشاره به اینکه توسعه صنعتی در قم متناسب با ظرفیت های انسانی منطقه نبوده است بیان کرد: وضعیت فعلی محیط زیست قم، حاصل مدیریت های هیجانی فاقد مطالعه و غیر کارشناسی است که در دهه های اخیر یک استان پاک را تبدیل به یک ویرانه کرده است.
فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: حل مشکلات محیط زیستی قم نیازمند یک مدیریت یکپارچه سرزمینی است و با حضور مسئولانه و پشتیبانی تمام سازمانهای درگیر تحقق پیدا خواهد کرد، هر چند متاسفانه آنچه شاهد هستیم هر ارگانی بهنحوی از زیر بار مسئولیت شانه خالی میکند.
این کارشناس محیط زیست عنوان کرد: امروز استان قم تاوان وجود مدیرانی را میدهد که حفظ میز برای آنها الویت اول را داشته است، در رسانه ها و روی کاغذ فوق العاده علاقمند به حفاظت از محیط زیست بوده اند اما در عمل دغدغه آنها ارائه آمارهای کذایی و کارنامه سازی، حفظ روابط با نمایندگان و مسئولین ارشد و افراد صاحب نفوذ استانی بوده است تا چند صباحی بیشتر بمانند.
وی اظهار کرد:متاسفانه مشخص نیست که بزرگنماییها و ارائه آمارهای کذایی و مهندسی شده در سنوات گذشته باید توسط کدام نهاد بررسی کارشناسی و راستی آزمایی گردد.
وی گفت: همین که سالها علیرغم نص صریح قانون از ارائه جرئیات آمارها بخصوص در حوزه جزئیات توسعه صنعتی، تولید و صادرات در رسانه ها خودداری می شود خود گواه بر آن است که بر نوع محصولات تولیدی و توسعه کمی شهرکهای صنعتی تردید جدی و نقد کارشناسی وارد است.
جعفری افزود: شاید عموم مردم ندانند که فلسفه وجودی شهرکهای صنعتی چیست اما وقتی که آسیبها و معضلات محیطزیستی واحدهای صنعتی فعال در حوالی شهرها در سطح جهانی بوجود آمد، جهت مدیریت و کاهش آلودگی زیستمحیطی صنایع، احداث شهرکهای صنعتی و انتقال واحدهای هر منطقه به این مناطق پیشنهاد گردید.
امروزه توسعه کمی شهرکهای صنعتی استان قم تبدیل به یک مصیبت برای استان شدهاست
وی بیان کرد: امروزه توسعه کمی شهرکهای صنعتی استان قم تبدیل به یک مصیبت برای استان شدهاست این شهرکها نهتنها نتوانستهاند آلودگی و ریسک صنایع فعال در حاشیه شهر قم را کاهش دهند بلکه تبدیل به یک مکان امن برای صنایع آلاینده و آب بری شده اند که مجوز فعالیت در استانهای دیگر را نمیتوانستند اخذ کنند.
این کارشناس محیط زیست تصریح کرد: شهرکهای صنعتی استان از لحاظ زیرساختی بهشدت دچار معضل و مشکل هستند اعم از نداشتن تصفیهخانه و یا ناکافی بودن ظرفیت آن، عدم توجه به کمبود منابع آبی و انرژی بهخصوص برق در استان و بسیاری مواردی دیگر که باعث شده این شهرکها به مهمترین دغدغه دلسوزان استان تبدیل شود.
این مدرس دانشگاه اظهار داشت:وقتی باوجود افراد جویای کار در استان، واحدهای صنعتی مجبور هستند که نیروی کار ساده از استانهای مرزی وارد کنند این نشان میدهد که توسعه صنعتی در قم متناسب با ظرفیت های انسانی منطقه نبوده است و راه باطلی را پیموده است.
جعفری بیان کرد:ضمن اصلاح نگرش مدیران استانی به مقوله تولید، حصول نتیجه و انجام یک اقدام هدفمند جهت تغییر این روند در قم، ابتدا نیاز به یک آمایش صنعتی دقیق و واقعی دارد، در این راستا باید ظرفیتهای بومی صنعتی استان با توجه به توان اقلیمی منطقه به خوبی شناسایی شود.
پژوهشگر برتر حوزه محیط زیست تاکید کرد: این درست نیست که صنایع مختلف شیمیایی، فلزی، غذایی و… که هیچگونه سنخیت و همخوانی با یکدیگر ندارند در کنار و نزدیکی هم در یک شهرکهای صنعتی فعال شوند، باید اکولوژی صنعتی بهدرستی برای تصمیمگیران استانی تبیین شود، تعدادی صنعت مولد متناسب با ظرفیتهای اقلیمی منطقه شناسایی و تمام صنایع جنبی و اولویتهای سرمایه گذاری استان در راستای توسعه و پشتیبانی از این صنعتها شکل گیرد.