به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نسیم قم، قبل ترها اینطور بود که آن دسته از زنان و به ویژه دختران جوان قمی که با چادر مشکل داشتند، وقتی از قم بیرون می رفتند، چادر را کنار می گذاشتند اما به حرمت شهر قم، همیشه به محض خروج از خانه در خیابان های قم، چادر داشتند، و حتی اگر در مسافرتهای خارج از قم، آنها را بدون چادر می دیدید کمتر اتفاق می افتاد که جلوه های خود نمایی و بی حجابی نظیر آرایش غلیظ، موی بیرون آمده یا مانتوهای کوتاه و جلوه گرانه را بر تن آنها باشد.
اما دو‌سالی می شود که آسیبی جدی در قم رخ نموده و آن، موج کنار گذاشتن چادر توسط دختران و زنان جوان است و حتی در بعضی خیابان های قم، تعداد زنان و دختران بدون چادر و بد حجاب، بیش از بانوان چادری است.
موضوع این دغدغه، بیش از چادری یا مانتویی بودن زنان، به عفاف و حجاب مربوط است؛ چون در بسیاری از زنانی که چادر از سر برداشته اند، رفته رفته جلوه گری هایی نیز به پوشش و رفتار آنها اضافه شده که اصل حرمت و اصالت وجودی زن مسلمان را خدشه دار می کند.
این جملات زنان چادر از سر برداشته برای بسیاری از ما آشناست: «نمیتوانیم چادر را جمع کنیم» یا «بعضی مانتوییها باحجاب ترن» اما به وضوع و به فاصله زمانی بسیار کوتاه، دیده می شود که همان مانتویی که قرار بود بهتر از چادر برای پوشش آنها باشد، کوتاه و کوتاه تر می شود و …، خلاصه آدمی هول می کند که نکند اینها در این مسابقه جلوه گری، به زودی عریان از خانه میخواهند خارج شوند!
بخواهیم یا نخواهیم؛ قیچی حجاب را به دست نااهلان داده ایم تا مرتباً آن را کوتاه و کوتاه تر کنند تا حیا را از زن ایرانی و بعد مادر را از خانواده ایرانی بگیرند، اگر زنان جامعه در مسیر رشد و تعالی باشند، مسلما جامعه را متعالی می سازند، اما زنانی که خود سقوط کرده اند، چگونه جامعه را متعالی سازند؟
زنانی که در ورطه خودنمایی و جلوه گری غرق شوند، اعتماد به نفس، هویت انسانی و ارزش ذاتی خود را از یاد می برند و قطعا، چنین زنانی مسلما نمیتوانند؛ فرزندانی متخصص، متبحر و متعهد برای جامعه تربیت کنند.
این موضوع در جامعه کنونی ما که زندگی وابستگی شدیدی به فضای مجازی پیدا کرده است به شدت می تواند اثرات مضاعف ایجاد کند، برای مثال می توان به الگو گیری دختران از نوع پوشش، برخورد و در کل سبک زندگی آنان از شخصیت های مطرح مجازی اعم از بازیگران، ورزشکاران، سیاسون و یا هر فردی که در فضای مجازی دنبال کنندگان زیادی دارند نیز برجسته خواهد بود، و نوع سبک زندگی و خواسته های آنان از زندگی فردی و مشترک را می تواند الگویی برای خود و زندگی آینده خود در نظر گیرند که در صورتی که به آن خواسته نرسند می توان سرخوردگی و دیگر مسائل روحی و روانی و در مرحله بالاتر طلاق در جامعه را افزایش دهد.
در گذشته و آمارهای منتشر شده در خصوص بدحجابی، ۸۰ درصد از عوامل غیر رسمی را دخالت والدین و اطرافیان می شمردند ولی در این شرایط و شیوه زندگی کنونی در جامعه این موضوع می توان از خانواده و تاثرگذاری آن به موضوع فضای مجازی تغییر ماهیت دهد.
حداقل انتظار این مهم است تا دستگاه های متولی این امر با بررسی و اثربخشی بهتری در این مسیر، نمود و اثرگذاری شبکه های اجتماعی را که به نوعی به مرکز ترویج این سبک از زندگی مشغول هستند رصد و برخورد مکفی انجام دهند.
