رمضان رو به پایان است؛ اما چگونه می‌توان توشه‌ای ماندگار از این ماه پر برکت برداشت؟ در این مطلب، راهکارهایی برای وداعی شایسته و اثرگذار با رمضان بررسی می‌کنیم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نسیم قم، در آستانه وداع با ماه مبارک رمضان، این پرسش در ذهن بسیاری نقش می‌بندد که چگونه می‌توان حق این ماه عزیز را در لحظات خداحافظی ادا نمود؟ چگونه می‌توان حسی را که از این ماه سرشار از معنویت دریافت کرده‌ایم، به زبانی رسا بیان کرد؟
این سوال را با حجت الاسلام والمسلمین محمد صادق کفیل کارشناس صحیفه سجادیه در میان گذاشتیم تا از دریای بیکران معارف ایشان، ره توشه‌ای برای این وداع پرفیض برگیریم. در ادامه، پاسخ این پرسش را در اختیار شما عزیزان قرار می‌دهیم.
در هنگام وداع و خداحافظی، دعا کردن بهترین عمل است، زیرا برترین عبادت، مغز عبادت و محور زندگی است. در این میان، دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه، یعنی دعای وداع با ماه مبارک رمضان، می‌تواند بهترین متن برای این منظور باشد و من اگر بخواهم توضیحی بدهم همان ترجمه دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه است.
فرازهایی از دعای ۴۵ صحیفه سجادیه:
اَللَّهُمَّ یَا مَنْ لَا یَرْغَبُ فِی الْجَزَاءِ، وَ یَا مَنْ لَا یَنْدَمُ عَلَی الْعَطَاءِ، وَ یَا مَنْ لَا یُکَافِئُ عَبْدَهُ عَلَی السَّوَاءِ، مِنَّتُکَ ابْتِدَاءٌ، وَ عَفْوُکَ تَفَضُّلٌ، وَ عُقُوبَتُکَ عَدْلٌ، وَ قَضَاؤُکَ خِیَرَهٌ، إِنْ أَعْطَیْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَکَ بِمَنٍّ، وَ إِنْ مَنَعْتَ لَمْ یَکُنْ مَنْعُکَ تَعَدِّیاً. تَشْکُرُ مَنْ شَکَرَکَ وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُکْرَکَ، وَ تُکَافِئُ مَنْ حَمِدَکَ وَ أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَکَ. لَیْسَ لِأَمْرِکَ مُنَازِعٌ، وَ لَا لِعَطَائِکَ مَانِعٌ، وَ لَا کَصُنْعِکَ صُنْعُ صَانِعٍ، جَوَادٌ لَمْ تَبْخَلْ، مُتَفَضِّلٌ لَمْ تَمْتَنَّ، صَانِعٌ لَمْ تُرَابِ.
ترجمه: خداوندا، ای کسی که به پاداش نیازی نداری، و ای کسی که از بخشش پشیمان نمی‌شوی، و ای کسی که بنده‌ات را به طور مساوی جزا نمی‌دهی، بلکه تفضل تو آغازگر است، و گذشت تو احسان است، و مجازات تو عین عدل است، و قضاوت تو عین خیر است. اگر عطا کنی، عطایت را با منّت آمیخته نمی‌کنی، و اگر منع کنی، منعت از روی ستم نیست. سپاسگزاری می‌کنی از کسی که تو را سپاس می‌گوید، در حالی که تو خود سپاسگزاری را به او الهام کرده‌ای، و پاداش می‌دهی کسی را که تو را حمد می‌کند، در حالی که تو خود حمد را به او آموخته‌ای. برای فرمانت هیچ مخالفی نیست، و برای عطایت هیچ مانعی نیست، و هیچ سازنده‌ای مانند ساخت تو نمی‌سازد. بخشنده‌ای هستی که بخل نمی‌ورزی، و احسان‌کننده‌ای هستی که منّت نمی‌گذاری، و سازنده‌ای هستی که نیازی به کمک نداری.
تَمْلِکُ الْأَنَامَ وَ هُمْ رَزِیْقُکَ، وَ تَغْلِبُهُمْ بِقُدْرَتِکَ وَ هُمْ ضَعِیْفُکَ، وَ تَقْهَرُهُمْ بِمَوْتِکَ وَ هُمْ أَحْیَاؤُکَ.
ترجمه: تو مالک مردمی هستی که روزی‌خوار تواند، و با قدرتت بر آنان غلبه می‌کنی در حالی که ناتوان‌اند، و با مرگ آنان را مقهور می‌سازی در حالی که زنده‌اند.
اَللَّهُمَّ مَا کُنْتَ مُوَفِّقِی لَهُ مِنْ طَاعَتِکَ، أَوْ مُسَدِّدِی فِیهِ مِنْ حَسَنَاتِکَ، فَاِنِّی أَسْأَلُکَ بِهِ أَنْ لَا تَجْعَلَهُ بَلاَغاً یَنَالُنِی بِهِ مَقْتَکَ، وَ لَا مُزَیِّناً أَمِیْلُ بِهِ إِلَی مَا یَبْعُدُنِی عَنْکَ، بَلْ أَسْأَلُکَ أَنْ تَتَقَبَّلَهُ مِنِّی بِرِضْوَانِکَ، حَتَّی یُزَکِّیَنِی وَ یَکُونَ لِی إِلَیْکَ وَصْلَهً.
ترجمه: خداوندا، هر طاعتی که مرا به آن موفق داشتی، یا هر کار نیکی که مرا در آن استوار نمودی، پس من به سبب آن از تو می‌خواهم که آن را وسیله‌ای نسازی که خشمت به من برسد، و نه زینتی که مرا به سوی چیزی متمایل کند که از تو دورم سازد، بلکه از تو می‌خواهم که آن را با رضایت خود از من بپذیری، تا مرا پاک گرداند و برایم وسیله‌ای به سوی تو باشد.
اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ الْکَرِیمِ، وَ بِمَا نَاجَاکَ بِهِ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ، أَنْ تَتَقَبَّلَ مِنَّا مَا عَمِلْنَاهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ طَاعَتِکَ، وَ أَنْ تَتَجَاوَزَ عَنَّا مَا قَصَّرْنَا فِیهِ مِنْ حَقِّکَ. وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صِیَامَنَا وَ قِیَامَنَا، وَ تَضَرُّعَنَا وَ تَخَشُّعَنَا.
ترجمه: خداوندا، من از تو می‌خواهم به حق کرمت، و به آنچه بندگان شایسته‌ات با تو نجوا کردند، که از ما بپذیری آنچه را که در ماه رمضان از طاعتت انجام دادیم، و از کوتاهی‌هایمان در حق تو درگذری. و روزه و شب‌زنده‌داری و تضرع و خشوع ما را بپذیری.
اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَی، وَ صِفَاتِکَ الْعُلْیَا، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَجْعَلَنَا مِنَ الْفَائِزِینَ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْکَرِیمِ، وَ أَنْ تُعِیدَهُ عَلَیْنَا أَعْوَاماً مُتَطَاوِلَهً، وَ نَحْنُ فِی صِحَّهٍ وَ عَافِیَهٍ.
ترجمه: خداوندا، من از تو می‌خواهم به نام‌های نیکو و صفات والایت، که بر محمد و آل محمد درود فرستی، و ما را از رستگاران در این ماه گرامی قرار دهی، و آن را سال‌های پیاپی بر ما بازگردانی، در حالی که در سلامتی و عافیت باشیم.
اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ لَا تَجْعَلَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ، فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوماً، وَ لَا تَجْعَلْنِی مَحْرُوماً.
ترجمه: خداوندا، من از تو می‌خواهم که این ماه را آخرین عهد ما از روزه‌داری‌مان قرار ندهی، و اگر آن را قرار دادی، پس مرا مورد رحمت قرار ده، و محرومم مگردان.
السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ، وَ یَا عِیْدَ أَوْلِیَائِهِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَ السَّاعَاتِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَی الشَّیْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیکَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَی حُرْمَتَکَ بِکَ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَیْکَ، وَ أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَیْکَ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلَّتْ فِیهِ الْعُیُوبُ.
ترجمه: سلام بر تو ای ماه بزرگ خدا، و ای عید دوستان او. سلام بر تو ای گرامی‌ترین همنشین از میان اوقات، و ای بهترین ماه در روزها و ساعات. سلام بر تو ای ماهی که در آن دل‌ها به هم نزدیک می‌شوند و گناهان در آن کاهش می‌یابند. سلام بر تو ای یاوری که ما را بر شیطان یاری داد و ای همراهی که راه‌های نیکوکاری را آسان ساخت. سلام بر تو، چه بسیارند آزادشدگانِ (از آتش) خدا در تو، و چه سعادتمند است کسی که حرمت تو را به سبب تو رعایت کرد. سلام بر تو، دیروز چه بسیار بر تو حریص بودیم و فردا چه سخت مشتاق تو خواهیم بود. سلام بر تو ای همنشینی که در آن دل‌ها نرم شدند و عیب‌ها در آن کم گشت.
منبع: خبرگزاری تسنیم استان قم/
